Koncesionari, inspektori, šumari i volujari

Uprava za šume je prošlog mjeseca stopirala jednog koncesionara da eksploatiše šume u dva odjela u šumama Opštine Žabljak. Ovaj rabadžija je šljakao u šumi po ciči zimi, kroz debele namete i izvlačio stabla na protivzakonit način.

Problem načina izvlačenja stabala do traktorskih vlaka izgleda jednostavan i banalan ali u sebi krije srž poimanja života šume, održivog gazdovanja i civilizovane eksploatacije resursa. Pomenutom neoliberalnom drvośeči je prošla i pretprošla vlast omogućila da teškim mašinama eksploatiše šume u Opštini Žabljak i da kao u filmu Sibirski berberin brije po šumama uz najmanji utrošak novca tj uz najveći šićar. Ovakvi preduzetnici su jamili šumu a nijesu se obrtali na to šta će biti sa samim resursom, šta sa šumskim ekosistemom a šta sa ljudima koji žive tamo. Ljude iz šuma je bivša vlast ravnomjerno regionalno „razvijala“ tako što ih je ravnomjerno pretvarala u gradsku sirotinju i ravnomjerno rasipala po Crnoj Gori i cijelom bijelom svijetu. To je liberana ekonomija „udri i bježi“. To je cg ekonomska škola.

Ova mjera Uprave za šume je ubod iglom u pozadinu šumskim mafiozama, ne samo zato što nema „šklapi i tutnji“, već zato što je izbila iskra drugačijeg, profesionalnog, ljudskog, civilizovanog pristupa vrednovanju i korišćenju nacionalnih potencijala. Razobadali su se po novinama ubodeni moćnici a zaškljocaše zarđali šrafovi podrške iz inspekcijskog frankenštajna.

Šumska uprava navodi da je koncesionar vozio šumarskog inspektora na lice mjesta. I taj isti inspektor treba da ga kontroliše. Dakle, slom državnog mehanizma kontrole i kočoperno premetanje inspektora u pajtaša i burazera. Sukladno tome, mogao bi i državnog tužioca ili policajca da osumnjičeni za ubistvo vozi do mjesto zločina, uz ćaskanje i dogovaranje, pićence i ručak. Ovaj š. inspektor mora biti sankcionisan. I čitav inspekcijski organ treba odmah staviti pod lupu a posebno starješinu organa. Ali u državi koja je potonula u živo blato javašluka i korupcije možda ovaj inspektor dobije i nagradu kao naj šumski dasa i šumski supermen ili medalju za šumsko junaštvo.

Šumski cirkus – zaposleni u Upravi za šume imaju svoju mehanizaciju i pilane i rade kao podizvođači za koncesionare. Eureka, pa neka onda službenici Uprave policije, kao podizvođači, rentaju tamnice i pendreke i iznajmljuju marice i lisice. Šumarsko poslovanje je postalo organizovani šićar poduhvat. Uspostavljen je oktopodski monopol na ograničeni šumski resurs i spojili su državni mehanizam sa ekonomskim revolverašima koje tetoši politička struktura. Iza svakog ekonomskog revolveraša prikriva se činovnik koji političkom injekcijom uspavljuje i razara odbranu zajednice. Čerupanje sirovinske osnove je jedini motiv preduzetničkog djelovanja u Crnoj Gori. Državni mehanizam je postao dimna zavjesa za belaisani privredni brod crnogorski.

Šumarska inspekcija, Uprava za šume i Ministrastvo moraju biti pretreseni do gole kože jer je očigledno da je ovaj mehanizam kopča specijalnog interesa i zaštitnog mehanizma države koji čini da funkcioniše privilegovana organizovana grupa tzv šumska mafija, kolokvijalni izraz koji je u upotrebi u svim državama regije. Ali ko će to da uradi? Nema ko.

Ako je istina da je visina snijega tokom preduzetničkog poduhvata bila 70 cm onda je izvlačenje šume vratolomna egzibicija. Mučenje ljudi i havarisanje mehanizacije po žestokom mrazu, u bestragiji, ima žestok razlog – veliki šićar. Koncesionar ne ferma ni reonskog lugara, ni šumarskog inžinjera, ni rukovodioca šumskog gazdinstva. Inspektor, koga bog, inače, ne može naćerati zimi u šumu, sad na zvižduk dolijeće u najzabitiju šumu Crne Gore. Ala kardaš Brale burazeru, more joldaš dobro biti neće! U snijegom zatrpanoj šumi samo ludi bi uništavali mašine a protivzakonite šumske egzibicije u polarnim uslovima znače samo jedno: neko je trebao da dobro omasti brke.

Koncesionari prave šumske magistrale po šumama Opštine Žabljak, uništavaju šumsko tlo i šumske ekosisteme. Ove haramije su imale jaka leđa i niko im nije mogao ništa. Lokalno stanovništvo je stavljeno u situcaju da čeka kosku sa gazdinog astala. Ne mogu biti ni drvośeče, niti da svojim zapregama izvlače šumu i tako zarade neku crkavicu. Ko li je šumskim harambašama do sada pružao podršku za marifetluke u šumama, falim te bože?

Pravilnici šumski se moraju poštovati bez obzira na jaukanje šumskih pirana. Prekršioci zakona moraju biti kažnjeni i dozvani pameti. Jasno je da nepomenim medijima, zelenim bubašvabama, nvo-ovcima sa juga žestoko zabrinutim za dobro zdravlje cg šuma, kao i ostalim EU grantovcima koji milione šklapaju uz pomoć voljne grupe u Delegaciji EU, ništa nije jasno. Ova zabrana je hrabar i začajan potez šumskog gazdinstva u Žabljaku jer je koncesionar prikliješten i udaren po prstima. Strogo poštovanje zakona i pravilnika o redu u šumama služe da se zaustavi neodrživa praksa divljanja u šumskim ekosistemima, primitivizam eksploatacije resursa i nanošenje dugoročne štete šumama radi brzog šićara burazera i njihovih političkih patrona i štitonoša. Inspekcijom po inspekciji.

Darko Stijepović

Centar za razvoj Durmitora