,,Ukroćena goropad” premijerno u Gradskom pozorištu

Predstava ,,Ukroćena goropad” po tekstu Vilijema Šekspira biće premijerno izvedena u Velikoj sali Kulturno-informativnog centra ,,Budo Tomović”, 5. februara u 20 sati.

Komad je režirao i adaptirao poznati makedonski i evropski reditelj Dejan Projkovski, dramaturgiju potpisuje Dragana Tripković, scenografiju Valentin Svetozarev, muziku Goran Trajkoski, kostimografiju Katarina Vukčević, scenski pokret i koreografiju Tamara Vujošević Mandić, a lekturu Radovan Knežević. Uloge tumače Lazar Dragojević, Milica Majkić, Pavle Bogojević, Vanja Jovićević, Omar Bajramspahić, Pavle Popović, Stefan Vuković, Božidar Zuber, Goran Slavić, Nemanja Todorović, Vukan Pejović, Lara Dragović i Tatjana Torbica.

U prevodu Živojina Simića i Sime Pandurovića ovo Šekspirovo djelo nosi naziv ,,Ukroćena zloća”. Djelo je prvi put štampano u prvom folio-izdanju, 1623. godine; međutim, jedno drugo dramsko djelo, iste fabule i bezmalo istog naslova ,,Jedna urkoćena zloća”, nepoznatog pisca, štampano je u kvart-izdanju 1594. godine i bilo je još dvaput preštampano za Šekspirova života. Književna kritika, kako starija tako i najnovija, podijeljenoga je, čak oprečnog mišljenja o tome u kakvom odnosu stoje ova dva djela jedno prema drugom. Neki drže da u ,,Jednoj zloći” nema nijednog Šekspirovog stiha i da je ova komedija poslužila pjesniku kao ”izvor” za njegovu Zloću; drugi smatraju da je Zloća rezultat Šekspirove revizije one starije komedije i da njegov udio u tome poslu iznosi oko 3/5 od  ukupnog teksta; najzad, neki misle da su oba djela, ,,Zloća” i ,,Jedna zloća”, Šekspirova odnosno da je ,,Jedna zloća” piratska verzija Šekspirove ,,Zloće”. Isto tako ne postoji saglasnost ni u tome kada je djelo napisano.

,,Ukorćena zloća” se sastoji od tri dijela, tri različite priče koje su i njen ”izvor”. Prvi dio je šaljiva predigra, ili ”uvođenje”, priča o siromašnom pijancu koji, obmanut, povjeruje da je bogat vlastelin i, probuđen iz sna, gleda pozorišnu predstavu o pripitomljavanju zloće. To sredstvo starije dramaturgije daje komediji njen spoljašnji okvir i iluziju snoviđenja, pa otuda i izvjesne grubosti, primitivne farse gube vid stvarnosti i postaju samo smiješna i zabavna gatka. Slična priča nalazi se u ,,1001 noći” pod naslovom ,,Probuđeni spavač”. Drugi dio je komedija karaktera, koja čini glavni dio radnje, čiji su nosioci Petručio, ukrotitelj, i Katarina, zloća. Motiv o pripitomljenoj zloj ženi isto je tako star i rasprostranjen u narodnoj književnosti (kod nas pripovijetka ,,Strah ženi” i ,,Zla žena”) a pored drugih sličnih priča u pisanoj književnosti, jedna priča u zbirci ,,Prijatne noći”, iz 1550. od italijanskog pisca Đ. Straparola, najbliža je Šekspirovoj fabuli. Treći dio je komedija intrige, koja čini podzaplet, ili sporedni dio radnje s Bjenkom i njenim prosiocima. Ove epizode Šekspir je pozajmio iz komedije ,,Zamjene” od Dž. Gaskoina, prve engleske komedije u prozi.

,,Ukroćena zloća” nije jedna od najbogatijih Šekspirovih komedija; njen sastav je mehanički; humor spoljašnji; njena veselost je prije fizička nego intelektualna. Ali kad uporedimo primitivan komad iz kojega je ponovo uobličena, ona za časak bezmalo djeluje kao remek djelo. Gruba i bučna farsa pretvorena je u bujnu komediju u kojoj ima uočljive sličnosti s ljudskom prirodom, kaže B. Metjuz.

Objavio Urednik dana velj 4 2022. u kategoriji Novinarstvo, Vijesti. Možete pratiti sve u vezi ovog teksta putem RSS 2.0. Ako želite, prokomentarišite ovaj tekst