Turističke šarene laže u Žabljaku

Nikad bolja turistička sezona u Žabljaku – tvrde telali. Razlozi za nekritičko izvještavanje i obmanjivanje na TV Bastiljama su lako razumljivi.

Uspješnost rada u turizmu se mjeri količinom novca u džepu onih koji se time bave a ne odokativnim i nedefinisanim brojem posjetilaca. Informisanje o turističkoj sezoni u Žabljaku se pretvorilo u nekritičko iznošenje jednostranih pro establišment činjenica kojim se brani klecavi turistički hod i tužni i nesposobni ministar Gvozdenović.

„Velike gužve“ na ulici prema Crnom jezeru, kao dokaz super turističke sezone, kojim operišu telali Tv Bastilje, koje su toliko slatkoprimamljive mnogim medijima, su jeftin mit. Nacionalni parkovi saopštavaju da su prodali 85.000 ulaznica što bi trebalo da bude pokazatelj uspješnosti sezone. Mi podśećamo da taj broj u stvari sadrži predominantno tranzitne turiste, izletnike iz primorja i ponekog kampera. Zadržavanje izletnika i prolaznih putnika u destinaciji je oko sat vremena i oni ne ostavljaju ništa u Žabljaku. Nasuprot tome, ovakva klijentela je potpuno oćerala ljubitelje Durmitora koji bi ostali više dana. Izletnički i tranzitni turizam ostavlja u Žabljaku samo tri eura za ulaznicu u NP Durmitor – a taj novac posisa Vlada i prospe putem JPNPCG po Podgorici, Cetinju, Kolašinu i Plavu. Turistička sezona u nacionalnim parkovima u Podgorici, Cetinju, Kolašinu i Plavu može biti uspješna a da im ne dođe niti jedan turista jer će sisati durmitorsku sisu. Na drugoj strani „velikim gužvama“ dokazuje se priprostima da je ova sezona na Žabljaku najbolja još od vremena cara Solomona. Žabljak je u stvari postao ibarska magistrala kojom tutnje kiridžije i musafiri u prolazu zadržavajući se u kasabi samo da popiju bozu i obave nuždu. Korist imaju samo vlasnici svratišta i krajputaške kavane. Dakle, „velike gužve“ upravo govore obrnuto od onog što impliciraju bastiljaši. One govore o sirotinjskom turizmu.

Žabljak je bio praktično prazan do 28. jula i tek je dolaskom Podgoričana počela turistička sezona koja se i završila oko 15. avgusta. Automobila zapadnoevropskih tablica praktično nema. Pregled broja automobila, na glavnim parkinzima u mjestu, u večernjim časovima, pokazuje da automobila sa tablicama iz Zapadne Evrope ima do 5% a iz regiona ih je do 10%. Podaci o prometu u trgovinama pokazuju pad u odnosu na prethodne godine. Prodaja osnovnih namirnica je lošija nego prošle godine. O tome govore i podaci o dnevnim uplatama pazara i PDV-u. Zarade u autobuskom saobraćaju pokazuju nizbrdicu. Netačni su podatci o povećanim pośetama Francuza, Njemaca, Talijana i Norvežana. Francuskih i njemačkih turista je manje a Norvežana nije ni bilo. Ovo pokazuje neutemeljenost činjenica sa kojima barata turistički establišment i nekompetentnost Ministra Gvizdenovića. Upravo je g-đa Pejović istakla zabrinjavajući ukupni pad pośeta sa francuskog tržišta. Ovo je oficijelno nojevsko zabijanje glave u pijesak. To je udaranje glavom u zid bez cilja i strategija ćorave koke.

Uporedimo ovu prašnjavu sliku žabljačkog gužvanjca sa 2008-om godinom kada je u Žabljaku ostvareno 88.000 noćenja u četiri velika hotela. Struktura gostiju je bila – 90% stranci. Nije bilo gužvi. Turisti su već u 7 sati nestajali iz hotela u prirodu a dolazili uveče. Samo hotel Jezera je ostvarivao preko 42.000 noćenja. Prośečan boravak turista je bio 7 dana. Hotel Jezera je Vlada prodala stranom investitoru i taj hotel danas zjapi kao betonsko strašilo iz nekog ratnog područja Sirije ili Iraka. Hotel Planinka jeste karavanseraj za kiridžije iz neke andrićeve priče. U neđelju, 23. avgusta, Planinka je imala 30 gostiju. Ako Tv bastiljini Minhauzeni traže krevet više eno im slobodno 300 kreveta u Planinci. Danas niko iz establišmenta ne smije pomenuti broj noćenja u Žabljaku iako su elektronski povezali prijavu boravka u policiji i turističkim objektima. 2008. godine nije bilo ovih 2000 divljih vikendica, a normalno je očekivati da će vikendice doprinijeti većem turističkom prometu. Međutim, 80% tih divljih vikendica je danas prazno i ne koristi se što pokazuje pad destinacije kao kvalitetnog mjesta za odmor, jer haos vašarišta i gužvanjac nije za odmor. Ruralno ludilo i pretvaranje Žabljaka i Crnog jezera u Adu Ciganliju je odbilo hiljade ljubitelja prirode, odmora, čistoće i mira a privuklo nešto ljubitelja vašarišta, bubljeva i talambasa, prostakluka, jeftinih pjevačica rokerica, ringišpila i buke kao da avion uzlijeće. Vrhunska je ironija tvrditi da je sezona vrhunska, a noćna isključenja vode u pola Žabljaka su stalna dok u nekim naseljima dva mjeseca nema vode. Već danima cijeli Žabljak je bez vode od 11 do 7 uveče. Vrhunska sezona a mijenjaju se brojila u sred sezone, svuda tutnje građevinske mašine i po noći i po danu, gradi se kiklopski hotela kuma expreśednika Srbije Tadića pored samog šetališta za Crno jezero. To je turistička sezona koja se zaista ne pamti.

Prizor sa kulturnog desavanja na Crnom jezeru Skrivanje činjenica, protivzakoniti građevinski radovi u sred sezone, suprotno zakonu i zdravom razumu i koji ćeraju turiste, medijske obmane „gužvama“, restrikcije vode, plate od 230 eura, egzodus stanovništva, pad Žabljaka na nivo kasabe, jasan su pokazatelj pogrešne strategije i korupcije na najvišim adresama koje političkim pritiskom onemogućuju rad inspekcijskih službi, policije i lokalne samouprave. Jasno je da su naše elite trule i zaostale, primitivne i neobrazovane. Zato imamo začarani krug informativnih obmana, razvojnih nejasnoća, ekoloških kurcšlusa i nejasnih i suludih ekonomskih aktivnosti. Lični ekonomski šićar političke klase postao je srž ekonomije koja je razumljiva samo iz te prespektive. Dio toga su i šarene bastiljine turističke laže.