MORAŠ UPOZNAVATI ZEMLJU KOJU VOLIŠ

Lukine priče o Evropi i njenim kolonijalma bile su stravične. Zločine koje je činjela Evropa u 19-om vijeku narodima Azije, Afrike i Australije veoma su zainteresovali mlade učenike. Nekoliko evropskih zemalja, pričao je đed Luka, izgradilo je prekomorske kolonije, u 19-om vijeku koje su postale dio njihovog carstva. Britanija je nametnula svoju vlast na četvrtini kopnene površine svijeta i kontrolisala isti procenat svjetskog stanovništva. Francuska, Njemačka, Italija, Belgija, Portugal, Sjedinjene Američke Države i Japan, takođe su zauzimale teritorije širom svijeta. Zarobljavali su lokalno stanovništvo, slali svoje naseljenike da preuzmu kolonije i uspostave lokalnu vladu radi eksploatacije tih naroda i prirodnih bogatstava njihovih zemalja. Kolonizatori su veoma loše postupali sa stanovnicima okupiranih zemalja, lišavali ih elementarnih ljudskih prava, otimali njihovu zemlju. Ispričao je kako su u poslijeratnoj Evropi, u Belgiji 1958. u okviru Svjetske izložbe napravili Ljudski zoološki vrt đe su Afrikanci prikazivani kao divlje životinje. „I oni nas sad uče šta su ljudska prava!“ uzbuđeno je vikao đede Luka. Britanija je izgradila carstvo u kojem „sunce nikada nije zalazilo“. U godini svog dijamantskog jubileja 1897. kraljica Velike Britanije vladala je najvećim carstvom u istoriji čovječanstva. Britanija je prednjačila u trci za prirodnim bogatstvima Afrike i u isto vrijeme pripajala velike teritorije u Aziji i Okeaniji. Za sve pohode potrebni su domaći izdajnici. Evo, npr. Britanci nijesu mogli da vladaju Indijom bez aktivne ili pasivne saradnje većine Indijaca o čemu govori Arundati Roj u „Bogu malih stvari“. Veliki broj Indijaca se identifikovao sa njima, Englezima. Govorili su engleskim, zvaničnim jezikom i izučavali evropsku istoriju i književnost. Do sredine 19 vijeka Britanija je zavladala Indijom. Došlo je do Indijske pobune. Englezi su je surovo gušili 14 mjeseci. Otpor Indusa bio je više od pobune ali nije bio narodni ustanak. Glad je bio veliki problem Indije. Dešavalo se da polovina stanovništva jednog grada ili regiona umre od gladi. Čuvena „Bengalska glad“ iz 1943. s preko tri miliona mrtvih je direktna posljedica Čerčilove politike. Ne treba zaboraviti da je Britanija sprovodila kolonijalizam i u Evropi – konkretno Irskoj u kojoj je sredinom 19. vijeka Britanija vještački izazvala glad od koje pomrlo oko milion ljudi dok se ostatak stanovništva zbog nemaštine masovno odseljavao. Irska ni danas nije dostigla broj stanovnika iz 1841. godine. Đed je na karti pokazivao carstva evropskih zemalja i opet izgovorio onu njegovu rečenicu: „I oni sad nas uče šta su ljudska prava“. „Ali, mi im dozvoljavamo. Preko Engleza i joga je postala popularna u Evropi“, reče Darko .

Da, jer je većina neznavena, neobrazovana stoka; to je jedna filozofija življenja koju su Evropljani potpuno banalizovali, odgovori đed i nastavi da pokazuje evropske pljačkaše. Đaci su bili začuđeni tom skrivenom stranom istorije i predložili đedu da im preporuči knjige u kojima su sve te strahote ispisane. „Evo od sjutra ćemo početi s čitanjem knjige „Sahranite mi srce kraj ranjenog koljena“ od Di Brauna. “ Onda se vratio vremenu razvaljivanja njegove i bakine države: Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.

„Bile su serije neokolonijalnih ratova koje je vodio zapad na čelu sa Sjedinjenim Državama radi dominacije i hegemonije. Prvi rat u Persijskom zalivu započeo je 17.1.1991. Okupio je najveći vojni savez poslije Drugog svjetskog rata: više od 30 saveznika. Učestvovale su i Saudijska Arabija, Egipat. Velika Britanija je poslala 50 hiljada svojih vojnika. Na početku vojnih operacija, koalicione snage raspolagale su sa 6 nosača aviona, 2430 aviona, 42 brigade. Iračka vojska je imala zastarjelu opremu: 750 aviona, 5800 tenkova, oko 1,2 miliona vojnika. Prvi rat protiv Iraka označio svojevrsnu tehnološku revoluciju: SAD su koristile „pametne bombe“ i precizno navodile projektile. Majkl Klark, profesor ratnih studija sa kraljevskog koledža u Londonu, kaže: „To je na mnoge načine bio NATO-ov rat za koji se Zapad sve vrijeme pripremao, ali ga nikad nije poveo u Evropi“. Nije to bio običan rat ili jedna u nizu američkih vojnih intervencija. Bio je to stvarni početak „novog svjetskog poretka“ koga je, u ime SAD proglasio Džordž Buš stariji. Bio je to početak „unipolarnog poretka“ u kome su SAD diktirale pravila i vojno intervenisale širom svijeta. Sa bipolarnim svjetskim poretkom bio je završen Hladni rat. Krajem 1991. raspao se SSSR. Potpisan je sporazum 8.12.1991., u Bjeloveškoj šumi. Rusija se tada predala, podigla je bijelu zastavu i prihvatila istinu neprijatelja, piše na internetu. Prihvatila je zapadni sistem vrijednosti, njegove norme, njegova pravila, parlamentarizam, liberalnu demokratiju, ideologiju individualizma, hedonizam i komfor, tržište što je dovelo do gangsterizacije i oligarhije, rekao je đed Luka i nastavio:

„Evropa je željela da od SFRJ napravi 6 nacionalnih država i s nacionalizmom se krenulo 1988., od ugroženosti Srba i Crnogoraca na Kosovu. Krenula je velika šetnja po Jugoslaviji, proslava 600 godina od bitke na Kosovu. Srpska crkva se morala uključiti jer bez njene uloge ne bi se kosti junaka mogle pronositi. Spremao se raspad Jugoslavije. Na nacionalizam su se svi Srbi zakačili a oni su najbrojniji bili i najgluplji, pogodni za manipulaciju. Umjesto tranzicije u kapitalizam mi smo imali rat. Sva privreda SFRJ je uništena, za par mjeseci. “

„Šta smo mi u Crnoj Gori imali? Šta je uništeno, onako temeljno? Evo, šta je nekad bilo samo u Baru i Bijelom Polju“, pričao je stari đed Luka dok je u rukama držao jednu ogromnu, debelu knjigu koje se zove „Jugoslovenska privreda“ i krenuo da čita:

„U Opštini Bar: ”Centroprom”, preduzeće koje se bavilo uvozom i izvozom; ”Drvoimpex”, preduzeće za uvoz-izvoz i unutrašnju trgovinu, pogon za obradu duvana u okviru Duvanskog kombinata Titograd; industrija mesa i konzervi ”29. novembar”, predstavništvo u Baru; ”Gornji Ibar”, skladište građe šumsko-industrijskog kombinata iz Rožaja; ”Industriaimport”, preduzeće za promet, proizvodnju, turizam i ugostiteljstvo, lov i ribolov i inženjering, Titograd – OOUR, ogranak ”Intorus”, turizam i ugostiteljstvo, poslovnica u Baru; Investiciona banka, Titograd, filijala Topolica; ”Izbor”, trgovačko preduzeće na veliko i malo (mješovita roba, građevisnki materijal, tekstil, namještaj i obuća); ”Jadroagent”, međunarodna pomorska i saobraćajna agencija, poslovna jedinica Bar; Jugoslovenska izvozna i kreditna banka, Beograd, filijala Bar; ”Montenegroturist”, hotelsko-turističko preduzeće Budva – OOUR, ogranak ”Korali”, hotelijerstvo i turizam, Bar, ogranak ”Montenegrokomerc”, veletrgovina za potrebe ”Montenegroturista”; Lučka kapetanija; Topolica; bioskop ”Pobjeda”; Poljoprivredni školski centar ”Dušan Vlahović”; preduzeće Luka Bar; preduzeće poštanskog, telegrafskog i telefonskog saobraćaja, Titograd – OOUR PTT saobraćaja, filijala Bar; preduzeće za održavanje i rekonstrukciju puteva IV reda i gradskih ulica, Topolica; ”Prekookeanska plovidba”, prevoz robe i putnika u domaćem i međunarodnom saobraćaju; ”Rumijatrans”, špedicija, transport i skladišta; Šumsko gazdinstvo, Topolica; šumsko industrijski kombinat, Peć – Trgovačka mreža – stovarište Barsko polje; veterinarska stanica; ”Vojvodina”, preduzeće za međunarodni i unutrašnji autotransport, međunarodnu špediciju i turizam, Novi Sad – jedinica udruženog rada Bar, Zavod za izgradnju Bara, ”Zetatrans”, međunarodna i unutrašnja špedicija, transport, javna i carinska skladišta, Titograd – filijala Bar; medicinski centar ”Blažo Orlandić”; ”Trebjesa”, industrija piva, ulja i sokova, Nikšić – OOUR, fabrika jestivih ulja i sokova; hotelsko naselje ”Zlatna obala”, OOUR ”Interexporta” iz Beograda – Sutomore; ”Onogošt”, ugostiteljsko preduzeće Nikšič, hotel ”Nikšić”, Sutomore; preduzeće za industriju i trgovinu ”Inkom”, Virpazar.

U Opštini Bijelo Polje: ”Beograd”, industrija obuće, Beograd – OOUR pogon proizvodnje, Bijelo Polje; Biro za privredne, knjigovodstvene i administrativne usluge; vodovod ”Bistrica”, ”Bjelasica”, proizvodno prometno preduzeće (poljoprivredni proizvodi, otkup poljoprivrednih proizvoda, ljekovitog bilja i šumskih plodova, proizvodnja samoljepljivih PVC traka, nabavka, skladištenje i prodaja razne trgovačke robe); turističko ugostiteljsko preduzeće ”Brskovo” u okviru kog su poslovali hotel ”Sandžak”, restoran ”Vidikovac”, banjsko klimatsko liječilište ”Kisjele vode”, motel ”Sutjeska” te stambeno-građevinski pogon; ”Budimka”, poljoprivredna u prehrambena industrija Požega – zajednica OOUR Bijelo Polje; centar za kulturu ”Vojislav Bulatović-Strunjo”; ”Dunav”, zajednica osiguranja imovine i lica, Beograd – zajednica osiguranika Bijelo Polje; ”Gradina”, opšte trgovinsko preduzeće; građevinsko-stambena djelatnost – OOUR Vunarskog kombinata iz Bijelog Polja; Investiciona banka Titograd, filijala u Bijelom Polju; ”Jedinstvo”, konfekcija (proizvodnja muških i ženskih odijela, sakoa, pantalona, mantila, dječijih pantalona od najkvalitetnijih vunenih i vuneno-sintetičkih materijala); Jugoslovenska investiciona banka Beograd, filijala Bijelo Polje; ”Lenka”, preduzeće za izradu modne obuće; Medicinski centar; Molersko-farbarska zadruga; Opančarska zadruga; ”Polimlje”, šumsko industrijsko preduzeće, Ivangrad – OOUR ”Bjelasica”, Bijelo Polje; Preduzeće poštanskog, telegrafskog i telefonskog saobraća Titograd – OOUR PTT saobraćaja, Bijelo Polje…“ Prekinuo je čitanje, rekavši da je ozbiljna ekipa 1976. napravila knjigu „Jugoslovenska privreda“, popis svih jugoslovenskih preduzeća. Šta je Jugoslavija imala i i dozvolila da bude razoreno, zbog, prije svega srpskog pa onda hrvatskog nacionalizma. Mit o Kosovu je razvalio Jugoslaviju.

Naredna stranica