Hočevar poklonio Teslu podgoričkom hramu
Početkon tekućeg mjeseca smo bili svjedoci ružnog vida prisvajanja i ćeranja hrišćanskog jedinstva pogrešnim sredstvima. Dakle, pored hrama Hristovog vasksrenja u Podgorici, osvanuo je krst u koji je uśečen lik Nikole Tesle. Ne treba ishitreno kazati da je ovo čin kojim Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori pokazuje po ne zna se koji put apsolutnu dominaciju kao vodeća religijska istitucija u Crnoj Gori – jer ovaj krst je poklon nadbiskupa beogradskog g. Hočevara. Ono što SPC nikako ne ulazi u prilog jeste da otkrivanje ovakvog Hočevarovog poklona dolazi kao epilog onih nemilih događaja u vezi Teslinog pepela i pravoslavne crkve u srbije prošle godine. Ima mnogo različitih tumačenja Hočevarovog gesta, ali se ne može sa sigurnošću kazati šta je po sijedi bili.
Prvo što dolazi kao misao zbog kičavosti samog krsta, da je katolička crkva iskoristila priliku navede SPC na glup korak a da su ovi naśeli ili da je u pitanju neka vrsta nastrane protivusluge jedne crkve prema drugoj; ali, kao pristalica Crnogorske pravoslavne crkve, institucije koja, na žalost, na zvaničnom nivou ispoljava uzvraćenu mržnju prema Crnogorsko-primorskoj mitropoliji, ne želim koristiti priliku za za vrstu propagande kojoj su u zadnje vrijeme sve skloniji pripadnici i jedne i druge pravoslavne crkve već se treba trezveno obazreti na prirodu ovoga gesta i sporni krst. Umjetnička vrijednost ovoga djela jeste neosporna, pošto je zbilja nema – krst sa Teslinim likom je kičeraj koji nema veze ni sa pravoslavljem ni sa hrišćanstvom uopšte jer Tesla nije ni svetac niti zaslužni pravoslavni sveštenik koji je zavrijedio da njegov lik bude prisutan u crkvi. Ovakvo prisvajanje Tesle od strane crkve nije religijski gest već čisto politički. Jedino što njega vezuje za crkvu jeste mu otac koji je pop bio.
Na natpisu koji se da viđeti na krstu se veli da je namjena ovoga dara da se hrišćani smatraju braćom, e ih sve vezuje zajednički korijen vjere. Namjera, namjena i pobude, zbilja lijepo i plemenito zvuče ali ovo nije sprovedeno u djelo da valja! Šta je Hočevar mnio da postiže ovim, jer bi se prije reklo da je htio animozitet da ispolji pa čak da se i posprda negoli da pokaže pomiriteljske ili boljereći unijatske namjere.
Nasilno uvođenje Tesle u crkvu je sramota kada se uzmu načela ikoje hrišćanske crkve. Može se reći da je Teslin život, život monaha svojega posla, u hrišćanskom pogledu uspješan, jer za svoja dobra djela nije iskao više od pjesničke sreće koju nadahnuti stvaralac proživljava. Ipak, on jeste svjetovan čovjek, iako su njegovi roditelji šćeli da i sin ode očevim putem; ali to bi ga na koncu odvuklo od njegovog velikog puta koji je dobrobit cijelom čovječanstvu donijelo!
Po prirodi skroman i pjesnički nastrojen Tesla bi se dvojako zgranuo svojim upriličenjem pred podgoričkim hramom; ne samo da ga je njegova crkva hvalisavo poistovjetila sa Isusom, no je još udesila da poprečna greda djeluje kao nabijeni mu rogovi! Ako je stalo državi Crna Gora i SPC do njinog ugleda i do fantastične ličnosti Nikola Tesle i hrišćanstva, onda bi trebalo ovo svetogrđe što prije ukloniti odavde.
Omangi Đuta
Kratki URL: https://zrcalo.me/?p=4708