Studentska diskriminacija

Studenti osnovnih studija na Univerzitetu Crne Gore danas ubiru plodove loših odluka  „revolucionarnog“ i „reformskog“ rukovodstva prošlog saziva. Sankcionisanje studenata prilikom izbora specijalističkih  studija tek je najava devalvacije obrazovnog sistema u koju hrlimo.

Rektorski mandat Radmile Vojvodić na Univerzitetu Crne Gore bio je obilježen visokom ambicijom za navodno suštinskim promjenama koje treba da se izvedu na ovoj ustanovi. Po njenom dolasku na taj položaj UCG je bio napukao sa svake strane od  studijskog programa i načina prijema studenata pa sve do opremljenosti biblioteka i amfiteatara.

U svojem stilu Vojvodić je preduzela striktno kozmetičke promjene koje se ne mogu smatrati značajnim. Pored boljeg opremanja sala i hodnika potrebnim mobilijarom, malo šta da je suštinski učinjeno. Što se nastavnog plana tiče, pored toga što je ukinut određeni broj smjerova uvedena je „sveobuhvatna reforma“ 3+2.

Izvorni model studiranja na Univerzitetu „Veljko Vlahović“ bio je francuski – četiri godine osnovne akademske studije, i dvije godine magistarske. Jedini izuztak je predstavljao Medicinski fakultet. Kako je bolonjski proces uzimao maha doskorašnji koncept 3+1+1 uveo je nekadašnji rektor UCG Ljubiša Stanković, radi lakše mobilnosti studenata i boljeg pozicioniranja u „evropskom prostoru visokog obrazovanja“ što god to značilo. Stepeni studija su: 3 (godine osnovnih studija)+1 (godina specijalističih)+1 (magistarskih). Student je imao slobodu da poslije svakog navršenog stepena prekine studije a da mu ostane neko zvanje. Kako se za tri godine malo šta može naučiti, niko se nije skoro zadržavao na stepene bachelor već navršavao i specijalistički stepen. Magistarske su uglavnom  završavali samo oni koji ostaju kao asistenti na fakultetu. One nikad nijesu ni jasno bile definisane već predstavljaju samostalni rad studenta dok se nastava skoro pa ne izvodi.

Radmilin petogodišnji model studija po sadržaju u potpunosti je ravan nekadašnjem četvorogodišnjem. Ova fiktivna pomjena ima za jedini cilj da morfološki oponaša evropski model studija dok ništa ne radi po planu poboljšanja kvaliteta obrazovanja. Nova master diploma daleko je slabija od dosadašnje magistarske sa kojom oće naprečac da je izjednače. Razumljivo je Radmilino zalaganje za ovaj model jer ona po prirodi svojeg zvanja, pojma nema ni o visokom obrazovanju ni o naučnoj misli. Kukavičluk profesorskog kadra koji je metanisao nad ovom reformom kao sveopštim čudom nije prihvatljiv. Mali je broj profesora koji se otvoreno protivio, i svaki je pretrpio neke sankcije za to.

Eto, na kraju Vojvodić nije ni dočekala plodove svoje nakaradne reforme jer je sa bližim saradnicima zglajzala zbog Više medicinske škole u Beranama uoči opštinskih izbora tamo. Glavnina onih koji su je u zvijezde kovali puštili su je niz vodu jer je tako vjetar dunuo. Ipak, štedro obeštećenje koje je na sudu dobila očito je ohrabrilo da ćuti. U međuvremenu njeni nasljednici biju istu bezidejnu žicu kao i ona.

Sada, da bi svojim praznim i nepromišljenim ambicijama dali na značaju, čelnici UCG-a uslovljavaju studente da biraju koje će studije da upišu posle osnovnih: nove master ili stare specijalističke. Prve su besplatne dok druge oće da naplate hiljadu eura po godini. Nije bitno što su one suštinski iste. Razumljivo je usloviti generacije upisane 2017.  pa nadalje da studiraju po novom planu, jer su njima i osnovne studije po novom planu. Imamo studenata koji još po starom planu završavaju osnovne a koje na ovaj način ćeraju da upisuju reformisani master – bez obzira na to da li je već polagao neki predmet sa reformisanih master studija. Ispada da su specijalističke studije luksuz i pored toga što se po finansijskom planu se za studentske organizacije izdvaja preko 300 000 eura iako nemaju nikakve aktivnosti zbog koronasituacije. Isto važi i za za vječite „pojedince i nevladine organizacije“ kojima UCG i kad nemaju aktivnosti daje milion i po. Interesantno je da ni zvanični plan i program master studija za većinu fakulteta nije postavljen na sajt tako da nove generacije uglavnom i ne znaju o čemu se radi.

UCG umjesto da pokaže solidarnost ucjenjuje studente i to u vrijeme opšte ekonomske depresije koja će Crnu Goru posebno jako udariti zbog loše vođene ekonomije. Ovakav ambijent će i najbolje da pokaže felere u obrazovnom programu u pogledu njegovog „tržišnog značaja“, što je bila njihova početna briga. Razvlačenje četvorogodišnjih studija na petogodišnje dovešće do devalvacije master diplome i zastoja u privredi, u iščekivanju nove radne snage. Ovo je jedini doprinos koji će mladi diplomci ośetiti po pitanju vlastite zapošljivosti.

Kratkovido bi bilo da se studenti sada samo suprotstave neposrednom ucjenjivanju. Treba viđeti cijelu sliku: čitava reforma, sistem obrazovanja i način na koji fukcionišu institucije sistema su falične. Jedino se otklanjanjem svih ovih felera našeg Univerziteta čovjek može nadati zdravom visokom obrazovanju đe će se vrednovati slobodoumlje koje će zauzvrat razviti naučnu i kreativnu misao.

Mato Kankaraš

Kratki URL: https://zrcalo.me/?p=8379

Objavio Urednik dana kol 2 2020. u kategoriji Stav. Možete pratiti sve u vezi ovog teksta putem RSS 2.0. Ako želite, prokomentarišite ovaj tekst